Wangeroogisk waas ne Fräiske Sproake, juu deer fröier ap Wangerooge boald wuude.

Klassifikation

Beoarbaidje

Dät Wangeroogiske heert tou ju grote indo-europäiske Sproakfamilie, wier tou Biespil uk Sproaken as dät Fransk, Griechisk, Russisk, Persisk un Hindi tou here. Mäd dät Deenske, Norwegiske un Swediske heert dät tou do germoanske Sproaken, un binnen disse Gruppe bildet ju Sproake mäd dät Wäästfräisk, Düütsk, Niederloundsk un Jiddisk ju wäästgermoanske Sproakgruppe.

Dät Wangeroogiske is juust as dät Wäästfräisk Früünd tou dät Ängelsk un Skotsk, do aal Deel fonne noudwäästgermoanske Sproakgruppe sunt. Binnen disse Gruppe rakt et do angelsaksiske Sproake un do fräiske Sproaken. Binnen do fräiske Sproaken heert dät Wangeroogisk tou ju Kategorie Aastfräisk. Dät Aastfräiske bestiet uut twa Dialektgruppen: Dät Oamsfräisk dät in Groningerlound un wäästelk Aast-Fräislound boald wude un dät Weserfräisk dät in dät aastelke Deel fon Aast-Fräislound boald wude. Dät Wangeroogisk heert tou ju weserfräiske Dialektgruppe.

Ju Früündskup twiske do fräiske Sproaken un ju ängelske Sproake sjucht me foarallen in bepeelde Woude un grammatikaliske Besunnerhaide. In’t Middeloaler wieren Fräisk un Ängelsk noch altied äänge Früünde, man bie do näie Woude wuuksen do Sproaken uutnunner. Een fon do wichtichste Ienfloude is ju normandiske Invasion in’t Jier 1066. Dät Wangerooger Fräisk waas gjucht konservativ. Ju Sproake, ju dän maasten Ienfloud ap’t Wangeroogisk hiede waas Läichdüütsk.

Dät Noudfräisk, Wäästfräisk un dät Aastfräisk häbe uk hiere oaine Äntwikkelenge häiwed un dälich konnen sik do Balere nit moor gjucht ferstounde. Fermoudelk kuden do Balere fon’t Seelterfräisk un Wangeroogisk sik noch ferstounde, uk wan ju seelterfräiske Sproake tou ju oamsfräiske Gruppe un ju wangerooger Sproake tou ju weserfräiske Gruppe heerde. Seelterfräisk un Wangeroogisk häbe bit in’t 20. Jierhunnert uurlieuwed. Dälich is ju seelterfräiske Sproake noch dät lääste Dialekt fon ju oolde aastfräiske Sproake. Fergliekje do foulgjende Woude ap Wangeroogisk, Seelterfräisk, Noudfräisk fon’t Fäästlound (ap Mooring), dät Noudfräisk fonne Ailounde (Fering) un Wäästfräisk:

taal Biespilwoude
Wangeroogisk[1]: haud farhaud uug naazii tuut tusk kinback soke oor quiddër uuz fiaur
Seelterfräisk: Kop Stierne Oge Nose Mule Tusk Keeuwe Soke Oor kweede uus fjauer
Noudfräisk:
(Mooring)
hood foorhood uug noos müs täis kan siik uur seede üs fjouer
Noudfräisk:
(Fering)
hood föörhood uug nöös mös tus kan sjuuk uar sai üs fjauer
Wäästfräisk: holle foarholle each noas mûle tosk kin wang ear sizze ús fjouwer

Uut ju ooldfräiske Tied sunt neen skriftelke Uurläwerengen fon’t Ailound Wangerooge bewoard bleeuwen. Mäd do bee Rustringer häiwedskriften fon om’t Jier 1300 (dät Asegabouk un n uur Gjuchtstäkst) sunt oaber Täkste uut dät weserfräiske Dialektgebiet bewoard bleeuwen, wierfon ju Sproakfoarm woarskienelk gjucht fuul ap dät OoldWangeroogesk liekt.[2]

 
Historiske Koart 1805, do dät Wangeroogisk truch knap 1000 Moannskene boald wude.

In’t 19. Jierhunnert waas dät Aastfräiske (of Aastlauwersk Fräisk) al siet Generationen uutstuurwen un truch do läichdüütske Dialekte ärsät. Bloot in two isolierte Gebiete kude dät Aastlauwersk Fräisk uurlieuwje. Disse Gebiete wieren dät Seelterlound, wier dät Seelterfräisk noch altied lieuwet, un dät Ailound Wangerooge. Truch sien isolierte Loage waas dät Fräisk loange Tied ju eensichste Toal ap’t Ailound un also ju Uumgoangssproake.

Ju Situation fon ju litje Toalmeenskup, minner as 1.000 Moanskene, waas bit ju Midde fon‘t 19. Jierhunnert stabil. Dät ferannerde sik oaber gau inne winter fon 1844/1845, as dät Ailound truch Stoarmfloude troffen wude un do Ailoundbewonere evakuierje moasten. Fonne uursproangelke Befolukenge woonden 1861 bloot noch 84 Moanskene ap’t Ailound. Do maaste Ienwoonere fon Wangerooge leken foar altied ätter’t Fäästlound wai, bie Varel gruunden jo n näi Täärp: Näi-Wangerooge. 1863 wude begonnen dät Ailound wier aptoubauen, man do maaste oolde Bewonere kemen nit wierume. Truch ju Delenge fonne Toalmeenskup kude ju Sproake appe Duur nit uurlieuwje. Daach kude dät Wangeroogisk noch n poor Jiertjaande ap’t Fäästlound un ap’t Ailound bestounde. Die lääste Baler ap’t Ailound stoorf 1930 un die lääste Baler ap‘t Fäästlound stoorf 1950.

Die Anwalt Heinrich Georg Ehrentraut (1798–1866) uut Jever begon in’t Begin fon’t 19. Jierhunnert dät Wangerooger Fräisk tou unnersäiken un fäästtouläsen. Hie häd ne tämelk wietenskuppelke Oarbeid skreeuwen. Noch foar do Stoarmfloude kude hie gjucht fuul fon’t Wangeroogisk dokumentierje. Sien Äntdekkengen un Täkstse wude in sien Friesisches Archiv publisierd. Inne 1990'er Jiere foont Pyt Kramer n groot Deel fon’t Friesisches Archiv dät silläärge noch nit publisierd waas. Truch do bee Dele fon’t Friesisches Archiv fon Ehrentraut is dät Wangeroogisk gjucht goud dokumentiert.

Grammatik

Beoarbaidje

Substantiv & Artikel

Beoarbaidje

Dät Wangeroogiske häd, juust as dät Seelterfräisk, monlike un wieuwelke Haudwouden. Dät Artikel dan (die) is monlik, dju (ju) is wieuwelk un dait (dät) is neutroal. Foar dät Plural wädt da bruukt.

Geslächt Singular Plural
monlik dan mon (die Mon) da monsliuud (do Monljude)
wieuwelk dju faun (dät Wucht) da faunêr (do Wuchtere)
neUutroal dait bên (dät Bäiden) da bêner (do Bäidene)

Inne Uutsproake fon’n wieuwelke Artikel 'dju' wude dät d maast nit uutboald, also ju Uutsproake waas maast 'ju' (so as do Seelter dät kwede). Bie bestimde Woude heerde dän fäästen Artikel 'deer': 'deer dûvel' (die Düwel), 'nâ deer dúnen' (ätter do Dunen), 'îk wul nâ deer tûn gung' (iek wol ätter’n Touden gunge). Wäkkenmoal rakt dät goarnaan Artikel: 'nâ bâd' (ätter Bääd), 'up tâfel' (ap’n Disk), 'up stôl' (appe Stoul), 'up schip' (ap't Skip).[3]

Woudgeslächt

Beoarbaidje

Dät Wangeroogisk häd tjo Geslächte: Monlik, wieuwelk un neutroal. Ätter Ehrentraut is dät Geslächt fon do wangerooger Woude nit altied kloor. Deertruch kon n Substantiv moorere Geslächte häbe. In Ehrentraut sien Woudelieste is bie älk Woud apskreeuwen wälk Geslächt, of Geslächte, dät Substantiv häbe kon.

Wan et uum ne bestimde Menge of Soarte gungt is dät Woudgeslächt altied neutroal: dait büter (ju Butere), dait melk (ju Moalk), dait hüver (die Hoawer). Die Plural dait göder (do Göidere) is uk neutroal. Tiedwoude, do substantiviert wäide sunt uk altied neutroal: Dait süpen (dät Supen), dait spilin (dät Spieljen).

Pluralbildenge

Beoarbaidje

Bie Pluralbildenge sunt moor Eendengen mugelk.

Pluraleendenge Singular Plural
-s dait lídeer (dät Läid)
dan nummë (die Nome)
da lídeers (do Läidere)
da nummës (do Nomen)
-un dan kêd (ju Kätte)
dan minsk (die Moansk)
da kêden (do Kätten)
da mínskên (do Moanskene)
-er dait bên (dät Baiden)
dait bauk (dät Bouk)
da bêner (do Baidene)
da baukêr (do Bouken)
dait gläs (dät Glääs)
dait hûs (dät Huus)
dait schip (dät Skip)
da glúzû (do Glese)
da húzû (do Huse)
da schüpû (do Skiepe)

Et rakt Substantive, do gliek blieuwe. Tou Biespil 'dan wain' (die Woain) un die Plural 'da wain' (do Woaine).

Dät Wangeroogiske häd juust as dät Seelterfräisk uk n poor unrägelmäitige Pluralbildengen.

Singular Plural
dan brör (die Bruur) da bröring (do Brure)
dan dii (die Dai) da digge (do Dege)
dan spilider (die Spieler) da spilifter (do Spielere)

Diminutiv

Beoarbaidje

Dät Diminutiv wädt mäd do Suffikse -k, -ken, -iik un -uuk bildet.

Suffiks Diminutiv
-k fliinerk (Flinnerke)
-ken düünken (Dööntje)
-iik biitiik (bitje)
-uuk drupuuk (Druppe)

Dät Suffiks -k kumt ätter do Woude do ap -el of -er eende un woarskienelk uk ätter Woude do uut dät Läichdüütsk kume. Do Rägele foar do Suffikse -iik un -uuk sunt nit kloor. Dät besunnere fon do wangerooger Diminutive is dät dät Geslächt nit uurs wädt, juust as bie do noudfräiske Ailounddialekte. Ap Wäästfräisk, Düütsk, Niederloundsk un Läichdüütsk wäide do Substantive ätter n Diminutiv neutroal, man ap Wangeroogisk behoold dät Diminutiv dät uursproangelke Geslächt fon’t Substantiv bie.

Personal & Possesiv

Beoarbaidje
 
Luftbielde fon Wangerooge
Personalpronomen Possesivpronomen
Persoon Subjektfoarm Objektfoarm
1. Singular ik mi min
2. Singular di din
3. Singular hi (monlik)
yu (wieuwelk)
et (neutroal)
him, hiri sin (monlik)
hiri (wieuwelk)
1. Plural wi us us
2. Plural yum yo yo
3. Plural ya yam yar

Demonstrativpronomen

Beoarbaidje

Do Demonstrativpronomen do dät maaste bruukt wäide sunt: 'dit' (dit), 'din' (dit), 'dät' (dät), 'dize' (disse) un 'dis' (disse). Konstruktionen mäd sülvig sunt: 'dan sülvig' (diesälge), 'dju sülvig' (jusälge) un 'dait sülvig' (dätsälge). Instede fon disse Demonstrativpronomen konnen uk d Artikkele 'dan', 'dju', 'dait' un dät Plural 'da' bruukt wäide as Demonstrativpronomen. Dät Woud 'sucks' (suk) of 'sucks än' (so n, sukke) feruret nit.

Relativpronomen

Beoarbaidje

Do Relativpronomen sunt 'dèr/deer' un 'dé'.

Wangeroogisk Seelterfräisk
Dé n de hil wul, dèr mut deer düvel tö frün höl. Wäl inne Hälle wol, die mout die Düwel tou Früünd hoolde.
Dan mon, dér... Die Mon, die...
Dait wüf, dér ik dait fon krigin häb. Dät Wieuw, fon wäl iek wät kregen häbe.
Da fauner, deer ik bläuket häb. Do Wuchtere, do iek blouked häbe.

Interrogativpronomen

Beoarbaidje

Do Interrogativpronomen sunt 'wô' (wäl), 'hu' (wo), 'woneer' (wanner), 'wolk' of 'wólker' (wälke), 'wut' (wät), 'wutfar' (wät foar) un 'weeruum' (wieruum).

Dät Adjektiv annert sik nit altied: dan göd mon (die goude Mon), dä göd liüd (do goude Ljude), djü göd faun (dät goude Wucht), dait göd bén (dät goude Baiden), da göd fauner (do goude Wuchtere). N Uutnoame is: än göden mon (n gouden Mon). Wan do Adjektive oaber n Eendenge kriege, dan lait dät ätter Heinrich Georg Ehrentraut an’n läich- of hoochdüütsken Ienfloud: hi ärbeert dan gänse di (hie oarbaidet dän gansen Dai), da gänse diggen up schip (do ganse Dege ap't Skip), ik häb de grätste deil des dis dör slipin (iek häbe dät grootste Deel fon’n Dai släpt).

Komparation

Beoarbaidje

Bie de Komparation wädt die Komparativ bildet mäd -er un die Superlativ mäd -st.

Positiv Komparativ Superlativ
breid (breed) brédder (brader) bretst (breedste)
köol (koold) käller (kaller) kalst (kooldste)
djóp (joop) djäpper (japper) djapst (joopste)
gröet (groot) grätter (gratter) gratst (grootste)

Et rakt oaber uk komplet unrägelmäitige Adjektive:

Positiv Komparativ Superlativ
gut (goud) bétter(beter) best (bääst)
fèl (fuul) (moor) meist (maast)

Bie do eerste tjo Toalen is dät Geslächt wichtich. Juust as ap Seeltersk rakt et monnelke Tälwoude so as än (aan), twein (twäin) un three (träi), foar wieuwelke of neutroale Substantive wädt ään (een), twoo (two) un thriuu (tjo) bruukt.

Tälwoude
Sifer 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Woud än (m.)
ään (f./n.)
twein (m.)
twoo (f./n.)
three (m.)
thriuu (f./n.)
fiaur fiiv sëx siuugn acht niuugn tjoon ánëlf twüllëf thrëttiin fiirtiin füüftiin
Toale 16 17 18 19 20 30 40 50 60 70 80 90 100 101 1000
Woud sëxtiin siuugntiin achttiin niuugntiin twintiig dartiig feertiig föftiig sëstiig söövëntiig tachëntiig näägëntiig hunnërt hunnërtään duuzënt

Do Oardengstoale ap Wangeroogisk sunt:

Oardengstoale
Sifer 1e 2e 3e 4e 5e 6e 7e 8e 9e 10e 11e 12e
Woud erste
of
eerst
oor/tweinst
of
dju twoost
thrääd
of
dju thriuust
fiääd
of
dju fiaurst
fiifst sëxt siuugnst achst niuugnst tjooenst ánëlfst twüllëfst

Et rakt two Infinitivgruppen:

  • Infinitiv I ap -e, -ii of
  • Infinitiv II ap -e(n)

Hier unner stounde do Tiedwoude 'heer' (here) un 'kumme' (kume).

Infinitiv I Infinitiv II
Persoon Präsens Präteritum Präsens Präteritum
ik heer heerd kumme kaum
heerst heerst kumst kaumst
hi, yu, et heert heerd kumt kaum
wi heert heerden kummet kaumen
yum heert heerden kummet kaumen
ya heert heerd kummet kaumen

Hälptiedwoude

Beoarbaidje

Ju Objektfoarm fon’t Personalpronomen mäd do Hälptiedwoude wize (wese), wêr (wäide), wul (wolle) un sil (skälle):

Personalpr. wize ‚wese‘ wêr ‚wäide‘ wul ‚wolle‘ sil ‚skälle‘
ik sin wêr wul sil
bist warst wult silt
hi (monlik)
yu (wieuwelk)
et (neutroal)
is wârt wul sil
wi sint wêrt wult silt
yum sint wêrt wult silt
ya sint wêrt wult silt

Literatuur

Beoarbaidje

N wangeroogisken Text

Beoarbaidje

Äskenbriddel_Saunsiddel

Hierunner ätter: H.G. Ehrentraut in 'Friesisches Archiv', 2.Band, Oldenburg, 1854: Siede 80 ff.
Mäd seelter Uursättenge.  


Uursättenge ap Seeltersk

Beoarbaidje

Ääskenbrödel Soundsiddel*

Insen is der ne Wärskup**, deer wäide aal do Ljuude tou nöiged. Nu kuume jo uk in dit Huus, deer woonje two Wuchtere oun. Deer tjoont Ääskenbrödel Soundsiddel bie as Fauene. Nu gunge do two Wuchtere ätter ju Wärskup, un dan smiete jo n Oud Aaten in e Ääske, do mout Ääskenbrödel Soundsiddel deer uut sammelje. Nu fangt ju bitter oun tou huuljen, dan ju is gans fluch. Nu kumt der ne Duuwe: “Wieruume huulst du?” - “Dät mien two Wuchtere ätter ju Wärskup sunt, un iek nit mee.” - Nu kwad ju Duuwe: “Gung du der uk wai, iek wol do Aate in ju Tied der uut sammelje, dät du deerwai bäst.” - “Ochot,” kwad Ääskenbrödel Soundsiddel, “iek hääbe neen Kloodere.” Do kwad ju Duuwe: “Deer hääst du n Stok, gung ätter dän Boom, un slo deeran mäd dän Stok, dan koast du ounlouuke wät du wolt, siedene Kloodere un flugge Hoosen un Schoue, un dan gungst du wai wier ju Wärskup is, un gunge bääte ju Doore stounde, deer die Bäisem stoant.” -
Nu ferwunnerje aal doo Wärskupsgungere sik, wier dät flugge scheene Moanske häär kumt in siedene Kloodere. - Do gungt der aan Wänt ätter hier tou un wol hier hääbe tou donsjen, dan hie mai hier jädden liede, ju is n Oogenlust in sien Oogene. Nu lapt ju wäch, un ferljust hieren eene Schou. Nu nimt die Wänt dän Schou, un gungt dan uur Dai mäd dän Schou ätter aal do Wuchtere. - Een lät hiere Häkke outjukselje, un ju uur wät uut hiere Toonen haue - un neemens
paaset die Schou. Nu kumt hie uk in dit Huus, deer do two Wuchtere sunt, un Ääskenbrödel Soundsiddel ju stuud bääte de Doore uutersiede, dät hier naan Monmoanske sjucht. Do two Wuchtere paaset die Schou uk nit. Nu fljucht ju Duuwe stoadich uur dät Huus:
“Schou ful Bloud
is nit ju gjuchte Bräid.
“Du moast beeter toukiekje,”kwad ju Duuwe tou dän Wänt. Nu kwad hie tou do Wuchtere: “Hier mout noch uurswäl in ‘t Huus weese.” - “Noa, hier is neemens moor in ‘t Huus.” - “Jee,” ropt ju Duuwe, hie schäl in de Köäkene gunge, bääte de Doore, deer stoant ju. - “Wät,” kwad dät Wucht, “Ääskenbrödel Soundsiddel, ju der dän ganse Dai in e Ääske puustet, deer kiekt neen Moanske ätter.” - Nu gungt hie in de Köäkene oun, un ju mout foar n Dai. Do paaset hie hier dän Schou oun, do ropt ju Duuwe: “Dät hat ju gjuchte Bräid.” Nu rakt ju Duuwe hier dän Stok, un haut an dän Boom, do kon ju foar n sieden Klood ounluuke wät ju wol. Deer is ju dän Wänt sien Bräid un do wäd ju sien Wieuwmoanske, un do two oolde Wuchtere blieuwe beschoomed biesitten.

. *) N Woud siddel is uurs in dät Wangeroogiske nit fuunen, man dät läit toanke an dät wäästfräiske silje 'sieuwje'. Man fielicht is Saunsiddel oulat fon dät frantsööske Woud Cendrillon foar ju äärme Fauene.
. **) Dät oolde seelter Woud foar 'Hochtied', wier do Wangerooger eepenbeer Dronk hieden.

  • Foar ne fräie düütske Uursättenge sjuch Benno Eide Siebs, Die Wangerooger, Eine Volkskunde, Oldenburg 1928. Ätterdruk Leer 1974, ISBN 3-7963-0038-3. Sieden 48-49.


Wällen, Anmäärkengen un Ätterwiesengen

Beoarbaidje

Wällen, Anmäärkengen un Ätterwiesengen:

  1. Uut ju Wourdlieste, ju apnumen wude in dät bouk Mittheilungen aus der Sprache der Wangeroger. 1996. Ljouwert: Fryske Akademy & Aurich/Auerk: Ostfriesische Landschaft
  2. Arjen Versloot: Das Wangeroogische. in: Horst H. Munske (Ferlaach): Handbuch des Friesischen. Niemeyer, Tübingen 2001, Siede 423.
  3. Heinrich Georg Ehrentraut. 1849. Friesisches Archiv Band 1. Siede 18. Oldenburg: Schultz